Het is inmiddels alweer 3 weken later, en ergens een betrouwbare WiFi vinden is lastiger dan je denkt als je diep in de bossen en bergen bent. Op dit moment ben ik in een motel in Pearisburg, ongeveer 635 mijl in. Dat is omgerekend 1022 kilometer. In ongeveer 44 dagen heb ik meer dan duizend kilometer door berg, dal, en bos gelopen. Meer dan 25% van de trail is afgelegd en ik ben in de 4de Staat van de trail, Virginia, waar ik een hele lange tijd zal blijven, aangezien 550 mijl zich door deze Staat baant.
Qua uitrusting gaat alles nog prima, ik heb mijn spullen laten repareren tijdens het festival Trail Days, en ook wat goedkope vervangende spullen weten te scoren.
Wat mijn gezondheid betreft moet ik een beetje opletten. Ik heb een paar dagen geleden een 28mijlsdag en daarna mijn eerste 30mijlsdag gehad. Dat is bijna 100 kilometer in 2 dagen, maar mijn rechterenkel heeft tijdens een rotsachtige bergrug wat overgecompenseerd en is aan het eind van de dag behoorlijk aan rust toe. Het feit dat de trail op het moment constant overgaat van rotsachtig naar extreem modderig en glad helpt me niet, dus besloot ik de laatste paar dagen wat rustiger aan te doen en rond de 14 mijl te doen en eerder te stoppen in hostels. Ik hou het in de gaten en neem de rust die ik nodig heb.
Het festival Trail Days wat ontzettend gezellig, ik liep precies op tijd het kleine stadje Damascus binnen, en nam een paar dagen vrij om te genieten en mijn zaken op orde te krijgen. Stel je een klein bergstadje van ongeveer 850 inwoners voor, waar eens per jaar meer dan 10000 mensen neerdalen om dit grootste hikerfestival van de Appalachian Trail te vieren. Ik heb veel mensen teruggezien die ik tijdens mijn wandeling heb ontmoet. Als een echte Nederlander had ik ook voor een paar dagen een fiets gehuurd zodat ik in ware Nederlandse stijl naar de plaatselijke Brewery kon gaan om een goudgeel gerstenatje te pakken.
Aangezien het weer de laatste paar dagen ook een slechtere kant van zichzelf heeft laten zien, heb ik me moeten aanpassen aan een bijzonder modderig pad, iets wat mijn snelheid en humeur niet geheel ten goede doet. Maar we blijven doorzetten! “Courage doesn’t always roar, sometimes it’s the quiet voice at the end of the day that whispers: I will try again tomorrow.”
Mijn blik is momenteel gevestigd op Harper’s Ferry, iets voor het halverwegepunt, en de plaats waat de Appalachian Trail Conservancy zich bevindt. Ongeveer 350 mijl te gaan!
Fijn om te lezen dat het goed gaat jos. Ga zo door
Goed bezig Jos! Je bent inderdaad goed aan het doorrammen, en no shame in af een toe wat meer rusten als het nodig is. Legt de basis voor de rest. Ademen is ook niet alleen inademen! Oké genoeg slecht metaforen, succes weer en we missen je! X
Geweldig – fantastisch – grandioos zoals je d’r tegenaan knalt! En een pijnlijke enkel heeft niets met je gezondheid te maken maar met blessureleed. Ook een topper heeft daar helaas weleens last van. Pas goed op jezelf!
Pa en ma
Awesome over de 25%, wij zijn trots op je! Endure Master Jos ;p Nee haha heel verstandig dat je je rust neemt als t nodig is. Beterschap met je enkel & veel succes de komende mijlen! Xxx Willem & Anne
Kijk zo kennen we de echte Hollander weer…te fiets om op weg een biertje te scoren.
Hier is de hemel ook opengebarsten het regent eindeloos wat heerlijk is voor de zojuist geplante moes …
Mooi verslag Jos, 25% al….dat gaat hard…goed om af en toe even rust te nemen…
Belofte maakt schuld….laat weten als je op de helft bent…
groet Koosje
Hoi Jos,
Fijn te lezen dat het goed met je gaat. Balen van je voet, maar zo de lezen pas je goed op jezelf. Jouw Mario Party spel komt hier goed van pas. We hebben je laatst moeten missen bij een hilarische game avond! Succes met de volgende kilometers!!!
Geweldig Jos, het gaat je allemaal prima af zo te lezen.
We genieten hier van je verhalen.
Succes met het verdere verloop, we blijven je volgen.
Groetjes, Ineke en Alex.
Hallo Jos,
Goed bezig, Jos, ga zo door.
Wij vertrekken 31 mei naar Chicago en gaan dan 14 dagen met de motor van Chicago naar Santa Monica, L.A.
S6 met het verloop van de tocht.
Groetjes van Henk en Ria.
Jos, wat ben je toch een doorzetter. Luister goed naar je lichaam en die het gewoon wat rustiger aan tot je enkel weer wat meer kan hebben. Bij een grijze, druilerige dag met je maar zo denken, achter de wolken schijnt altijd de zon.
Groetjes uit een druilerig Den Bosch.
Jan en Gerda.
Goed bezig jongen. Die enkel komt wel goed, maar is wel een waarschuwing, dat je het kalm aan moet doen. Slow Down ….. Bestaat zelfs een lied van😉.
Hou vol en als je het een keertje niet zien zitten is dat zeer menselijk. gewoon een keertje vloeken en (met je goeie enkel) de rots een schop verkopen…
Succes verder en op naar de volgende stop/blog
Liefs Margriet en Harry