Make It Happen

Het is inmiddels alweer 3 weken later, en ergens een betrouwbare WiFi vinden is lastiger dan je denkt als je diep in de bossen en bergen bent. Op dit moment ben ik in een motel in Pearisburg, ongeveer 635 mijl in. Dat is omgerekend 1022 kilometer. In ongeveer 44 dagen heb ik meer dan duizend kilometer door berg, dal, en bos gelopen. Meer dan 25% van de trail is afgelegd en ik ben in de 4de Staat van de trail, Virginia, waar ik een hele lange tijd zal blijven, aangezien 550 mijl zich door deze Staat baant.

Qua uitrusting gaat alles nog prima, ik heb mijn spullen laten repareren tijdens het festival Trail Days, en ook wat goedkope vervangende spullen weten te scoren.

Wat mijn gezondheid betreft moet ik een beetje opletten. Ik heb een paar dagen geleden een 28mijlsdag en daarna mijn eerste 30mijlsdag gehad. Dat is bijna 100 kilometer in 2 dagen, maar mijn rechterenkel heeft tijdens een rotsachtige bergrug wat overgecompenseerd en is aan het eind van de dag behoorlijk aan rust toe. Het feit dat de trail op het moment constant overgaat van rotsachtig naar extreem modderig en glad helpt me niet, dus besloot ik de laatste paar dagen wat rustiger aan te doen en rond de 14 mijl te doen en eerder te stoppen in hostels. Ik hou het in de gaten en neem de rust die ik nodig heb.

Het festival Trail Days wat ontzettend gezellig, ik liep precies op tijd het kleine stadje Damascus binnen, en nam een paar dagen vrij om te genieten en mijn zaken op orde te krijgen. Stel je een klein bergstadje van ongeveer 850 inwoners voor, waar eens per jaar meer dan 10000 mensen neerdalen om dit grootste hikerfestival van de Appalachian Trail te vieren. Ik heb veel mensen teruggezien die ik tijdens mijn wandeling heb ontmoet. Als een echte Nederlander had ik ook voor een paar dagen een fiets gehuurd zodat ik in ware Nederlandse stijl naar de plaatselijke Brewery kon gaan om een goudgeel gerstenatje te pakken.

Aangezien het weer de laatste paar dagen ook een slechtere kant van zichzelf heeft laten zien, heb ik me moeten aanpassen aan een bijzonder modderig pad, iets wat mijn snelheid en humeur niet geheel ten goede doet. Maar we blijven doorzetten! “Courage doesn’t always roar, sometimes it’s the quiet voice at the end of the day that whispers: I will try again tomorrow.”

Mijn blik is momenteel gevestigd op Harper’s Ferry, iets voor het halverwegepunt, en de plaats waat de Appalachian Trail Conservancy zich bevindt. Ongeveer 350 mijl te gaan!

14 gedachten over “Make It Happen

  1. Goed bezig man. Wat ga je hard. Let je wel goed op jezelf en je enkel natuurlijk.
    Rustig aan en op tijd rust. Het gaat er niet om wie er het snelste is.
    Dan komt het vast en zeker goed en meldt je binnen de kortste keren dat je al op de helft bent.
    Heel veel succes en tot de volgende keer. Zo leuk om steeds je berichten te lezen.
    We kijken er weer naar uit!

  2. Goed bezig Jos……?Wat een prestatie, 100 km in 2 dagen. Super.
    Pas goed op jezelf en hou vol

    Dikke kus, Elske ?

  3. Ongelooflijk Jos, niet normaal wat een afstanden!
    Super goed bezig dus!
    Goed om te lezen dat je goed op jezelf let 🙂

  4. Wouw… Wat heb je al een hoop gezien en gelopen? Wij zijn trots op jou!!
    Nog heel veel succes en plezier??
    Groetjes van van Iersel vleeswaren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *